Een vogelfeest
Eenmaal weer binnen kon het feest beginnen. Boven de warme gevelkachel tuurde ik naar buiten. Op de vetbollen kwamen altijd wel een paar koolmezen en pimpelmezen af. Circusartiesten met een geel overhemd en vaak een zwarte stropdas. Petjes zwart of blauw, jasjes met groene snit. Aan hun pootjes hingen ze meestal ondersteboven aan een vetbol of pindanetje. Of ze koordansten langs een pindaslinger.

Met een oude verrekijker tuurde ik uren naar hun acrobatische bewegingen. Soms kwam er ook een matkopmees buurten. Vergeleken met zijn gekleurde neven maar een saaie grijze muis. Dagelijks strooide ik wat zaad. Meestal waren de Turkse tortels en houtduiven er als de kippen bij om hun graantje mee te pikken.

De gestrooide zaden trokken ook huismussen, ringmussen, vinken en soms kepen aan. Groenlingen kwamen af op zonnebloempitten en voor merels legde ik een paar half vergane appels neer. Groot was de schrik als plotseling een sperwer uit het niets verscheen en het, in mijn ogen vredige, tafereeltje kwam verstoren. Om vervolgens weer in het niets te verdwijnen.

Voeren met beleid
Veertig jaar later voer ik nog steeds de vogeltjes, niet meer met pindanetjes en vetbollen maar met speciale vogelpindakaas. De opkomst is nog hetzelfde. Mezen, vinken, roodborsten, maar ook spreeuwen, eksters en kauwtjes. De samenstelling van de pindakaas is afgestemd op wat de vogels nodig hebben. Bovendien is het houdertje zo gemaakt dat ratten en muizen er niet bij kunnen komen.

Om dezelfde reden voer ik ook bijna geen zaad meer. Hooguit af een toe een handje op een voerplank en dan net zoveel dat vogels direct op kunnen eten. Vetbollen of pinda’s in plastic netjes heb ik afgezworen. Vogels raken er som verstrikt in en bovendien morsen de vogels wel eens wat en ook dat trekt weer ratten en muizen aan.

Dus niet in de een of andere hoek
Vogels voeren is leuk en nuttig, ook als het niet vriest. Maar je moet wel goed opletten met wat je doet. Voer geen brood aan vogels want het zout is brood is slecht voor ze. Bovendien werkt brood als een magneet op ratten. Voer alleen in je eigen tuin of op je eigen balkon. Alleen zo kun je in de gaten houden of je niet te veel voert en je geen ongewenste gasten aantrekt. Toch last van ongenode gasten? Dan kun je maar beter niet voeren.

Lees ook:
Martin's blog: McFlurry egel
Martin's blog: Brengers van vrede
Martin's blog: Levende tuinen