Dood hout leeft. En dat klinkt nogal tegenstrijdig. Toch is het zo. Bekijk omgevallen bomen, liggende stammen of staande dode bomen maar eens van dichtbij. Dan zie je dat het krioelt van het leven. “Een dode boom is niet alleen de ideale schuil- en broedplaats voor bos- en woelmuizen, vleermuizen, egels en wezels, ook paddenstoelen groeien er goed op”, zegt stadsecoloog Martin van Hoorn. 

En dan hebben we de torretjes, pissenbedden en spinnetjes nog niet eens genoemd. Allerlei insecten vinden het dode hout een lekker plekje. Daardoor is een dode boom meteen een soort lopend buffet voor de vogels in onze parken en bossen. “Zo weet de grote bonte specht als geen ander hoe hij voedsel moet vinden in dode bomen. De gaten die hij achterlaat, zijn weer ideale broed- en schuilplaatsen voor andere vogelsoorten”, weet Martin.

Dode bomen zijn een essentieel onderdeel van een bos; ze vergroten de biodiversiteit van het bos. “Daarom willen we de komende jaren in de Haagse bossen meer dood hout laten liggen en leggen Haagse vrijwilligers in opgeruimde bossen natuurlijke muurtjes van dode takken aan. Het Scheveningse bos is zo’n gebied waar we actief werken aan meer dood hout in het bos. Op dit moment is Madestein het enige gebied waar tevreden zijn over de hoeveelheid dood hout in het bos”, zegt Albert-Jan, beheerder van onze bossen. 

De bossen in de Haagse regio, overigens in heel Nederland, zijn aangeplant en worden beheerd. Natuurlijk staat daarbij de veiligheid voorop. “In elk bos waar je mensen toelaat heb je een zekere vorm van beheer nodig. Mensen moeten veilig in het bos kunnen wandelen. Daarom kunnen we niet alle dode bomen laten staan. Die zijn dus alleen mogelijk op een plek waar deze geen risico vormt voor bezoekers”, zegt Albert-Jan. 

Wandel je dus binnenkort door het bos en zie je een dode boom liggen, bedenk dan dat hij stiekem bol staat van levenskracht! Het is fascinerend hoe leven en dood elkaar versterken. 

Bekijk hier onze film over dood hout...